||श्री गुरुपादुकाष्ट्क ||

||श्री गुरुपादुकाष्ट्क ||

ज्या संगतीनेच विराग झाला |

मनोदरीचा जडभास गेला ||

साक्षात परात्मा मज भेटविला |

विसरू कसा मी गुरुपादुकाला || १ ||

सद्योगपंथे घरि आणियेले |

अंगेची माते परब्रह्म केले ||

प्रचंड तो बोध रवी उदेला |

विसरू कसा मी गुरुपादुकाला || २||

चराचरी व्यापकता जयाची |

अखंड भेटी मजला तयाची ||

परम्पदी संगम पूर्ण झाला |

विसरू कसा मी गुरुपादुकाला ||३ ||

जो सर्वदा गुप्त जनात वागे |

प्रसन्न भक्तां निजबोध सांगे ||

सद् भक्तीभावाकरीता भुकेला |

विसरू कसा मी गुरुपादुकाला ||४ ||

अनंत माझे अपराध कोटी |

नाणी मनी घालुनि सर्व पोटी ||

प्रबोधीता तो श्रम फार झाला |

विसरू कसा मी गुरुपादुकाला ||५||

काही मला सेवनही न झाले |

तथापि तेणे मज उद्धरिले ||

आता तरी अर्पिन प्राण त्याला |

विसरू कसा मी गुरुपादुकाला ||६ ||

माझा अहंभाव असे शरीरी |

तथापि तो सदगुरु अंगिकारी ||

नाही मनी अल्पविकार ज्याला |

विसरू कसा मी गुरुपादुकांला ||७ ||

आता कसा हा उपकार फेडू |

हा देह ओवाळूनि दूर सोडू ||

म्या एकभावे प्रणिपात केला |

विसरू कसा मी गुरुपादुकाला ||८ ||

जया वानिता वनिता वेदवाणी |

म्हणे नेति नेती लाजे दुरुनी ||

नव्हे अंत ना पार ज्याच्या रुपाला |

विसरू कसा मी गुरुपादुकाला ||९ ||

जो साधुचा अंकित जीव झाला॥

त्याचा असे भार निरंजनाला.॥

नारायणाचा भ्रम दूर केला ॥

विसरू कसा मी गुरुपादुकाला ॥१०॥

इति श्री नारायण विरचितं गुरुपादुकाष्टकम संपूर्णम॥

॥श्री दत्तात्रेयार्पणमस्तू॥