रेणुकास्तोत्रम्

रेणुकास्तोत्रम् :-

कालाग्न्यादि शिवावसानमखिलं ते गुल्फदघ्नं शिवे

मूर्तिं कीर्तयितुं न कस्य रसना लज्जाम्बुधौ मज्जति|

तस्मात् त्वच्चरणैकदेशनखरज्योतिःस्फुलिङ्गा इव

स्फूर्जन्ति प्रभविष्णवश्च सततं ते पद्मनाभादयः || १||

कल्पः कोऽपि स शांभवो विजयते मातस्त्वया कल्पितो

यत्रानल्पविकल्पजालविमुखः कश्चिद्विपश्चित् परः|

सा त्वं सत्त्ववतामपीह सुलभा नैवासि किं स्तूयसे

स्वच्छन्दं शिशवो यथा तव पुनः क्रीडन्ति वेदा इमे || २||

लीलाचामरधारिणीसहचरीगत्या महासिद्धयो

नूनं वञ्चयितुं स्फुरन्ति भवतीकारुण्यशून्यं जनम् |

अम्ब त्वन्नयनाञ्चलं करुणया यस्मिन् परिक्रीडते

तस्य द्वारि निवारितोऽपि कुरुते सेवां सुराणां गणः || ३ ||

आ पातालतलात् फणीश्वरशिरोरत्नांशुनीराजिता-

दा सर्वज्ञनिकेतनादपि शिखायौतांशुधौताङ्कणात् |

एकच्छत्रमवाप्य वैभवमहो दीव्यन्ति ते संततं

ये संध्याचलनिश्चलं तव पदं ध्यायन्ति गायन्ति च || ४ ||

ये त्वामम्ब पलाशबिल्वकुसुमैरुल्लासिभिर्मल्लिका-

पुष्पैर्वा वनमल्लिकाविरचितैरुद्दामभिर्दामभिः |

मुग्धोन्मीलितमालतीभिरभितः संपूजयन्त्यादरात्

तेषामुद्धृतसौरभा प्रतिदिनं व्याजृम्भते भारती || ५ ||

त्वां सह्याचलमौलिसुस्थितपदां श्री- एकवीराम्बिके

ये लिम्पन्ति सचन्द्रचन्दनरसैस्तेषां सुधास्राविणी |

वाणीविस्मयवर्ण्यमानगिरिशव्यालोलगङ्गाजल-

स्वच्छन्दोर्मितपरंपराविजयिनी वाणी नरीनृत्यति || ६ ||

ये त्वां ब्राह्ममुहूर्तनिर्मलधियस्त्वाधारतश्चिन्तय-

न्त्यूर्ध्वं मूर्ध्नि सरोरुहेऽतिधवले पीयूषधारावृते |

ते मृत्युं सहसा विजित्य रचयन्त्युच्चैर्गतिं नित्यशः

प्रत्यादिष्टपुरःसुधाकरसुधाहंभावसंभाविताः || ७ ||

यस्त्वां पश्यति तस्य नश्यति महापापान्धकारः क्षणात्

किं चार्धादपरे पुराणपुरुषप्राणप्रिये पार्वति |

मूर्ध्नस्तस्य ततो भवेत् कृतधियः श्री- एकवीराम्बिके

दृश्यन्ते न मनागपीह यदियं प्रत्यक्षमुद्योतसे || ८ ||

किं योगेन किमर्चनेन किमथ ज्ञानेन किं कर्मणा

किं ध्यानेन किमिज्यया किमथवा दानेन किं दीक्षया |

दृश्यन्ते यदि सह्यशैलशिखरश्रीगर्विताः सर्वदा

मातः पार्वति रेणुके तव पदाम्भोजप्रभाविभ्रमाः ||९ ||

हे सह्याचलनित्यकेलिरसिके कर्पूरकस्तूरिका-

विन्यस्तागरुकुङ्कुमैर्मलयजैस्त्वं चर्चिताभ्यर्चिता |

ते दीव्यन्ति सुरेन्द्रमुख्यविबुधश्रेणीकिरीटस्फुर-

न्माणिक्यप्रतिबिम्बितारुणपदस्थाः संप्रदाः संपदाम्  || १० ||

हे सह्याद्रिविनिद्रलिङ्गवपुषि श्री- एकवीराम्बिके

त्वां कृष्णागरुगुग्गुलुप्रभृतिभिर्ये धूपयन्त्यादरात् |

ते कैलासनिवासिनीभिरभितः संचारितैश्चारुभि-

र्लीलाचामरमारुतैश्चिरतरं नन्दन्ति रुद्रा इव  || ११||

मातः शांभवि जृम्भितामृतशिलालिङ्गात्मिके रेणुके

त्वां सह्याद्रिशिरोविहारसुलभां नीराजयन्त्यादरात् |

ते बृन्दारकबृन्दवन्दितपदाश्चन्द्रार्कचूडामणि-

ज्योतिर्मेदुरमन्दिराङ्कणभुवो भूतिं लभन्तेऽद्भुताम् || १२ ||

दूरादङ्गणरङ्गसंगतरजोराजीविराजद्वपु-

स्तुभ्यं यः प्रणिपत्तिमम्ब कुरुते कश्चित् कदाचित् क्वचित् |

संप्राप्य श्रियमिन्दुसुन्दरयशःसंदोहनिष्यन्दिनी-

मन्ते निर्विषयं स्वयं प्रविशति श्रीशांभवं वैभवम्  || १३ ||

त्वामुद्दिश्य कदापि कोऽपि किमपि क्वापि प्रपद्यन् नरो

भक्त्यावेशवशीकृतो जपति वा यो यज्जुहोत्यादरात् |

तत् तस्याक्षयमेव देवि भवति स्वर्गापवर्गप्रदं

त्वन्नामस्मरणं गतो विजयते सर्वोऽपि शर्वो जनः ||१४ ||

मातस्त्वच्चरणेन यास्यति चिरं रुद्रोऽपि भद्राशय-

श्चूडाचन्द्रकलामरीचिनिचयैराचान्तरत्नासनैः |

तत्त्वानामुपरि स्थितो विजयते वामादिभिर्नामभिः

श्रीकामेश्वरि दक्षपुत्रि गिरिजे त्वं रेणुके रक्ष माम् || १५ ||

मातर्भैरवि भर्गपत्नि गिरिजे गायत्रि गोत्रात्मिके

दुर्गे गौरि सरस्वति त्रिणयने श्रीसिद्धलक्ष्मी धृते |

नित्ये मृत्युविकारहारिणि शिवे श्री- एकवीराम्बिके

सोऽहं ते शरणागतः करुणया त्वं रेणुके रक्ष माम्  || १६ || 

|| इति श्रीरेणुकास्तोत्रं समाप्तः ||