श्रीसूर्यस्तुति
जयाच्या रथा एकची चक्र पाहीं। नसे भूमि आकाश आधार कांहीं॥ असे सारथी पांगुळा ज्या रथासी। नमस्कार त्या सूर्यनारायणासी ॥१ ॥ करीं पद्म माथां किरीटी झळाळी। प्रभा कुंडलांची शरीरा निराळी॥पहा रश्मि ज्याची त्रिलोकासि कैसी। नमस्कार ०॥२॥ सहस्रद्वयें दोनशे आणि दोन । क्रमी योजनें जो निमिषार्धतेन ॥ मन कल्पवेना जयाच्या त्वरेसी। नमस्कार० ॥३॥ विधीवेदकर्मासि आधारकर्ता । स्वधाकार स्वाहादि सर्वत्र भोक्ता ॥ असे अन्नदाता समस्तां जनांसी। नमस्कार०॥४॥ युगें मंत्र कल्पांत ज्याचेनि होती। हरिब्रह्मरुद्रादि ज्या बोलिजेती ॥ क्षयांतीं महाकाळरूप
प्रकाशी॥ नमस्कार० ॥५ ॥ शशी तारका गोवुनी जो ग्रहांतें। त्वरें भेरु वेष्टोनियां पूर्वपंथें ॥ भ्रमें जो सदा लोक रक्षावयासी। नमस्कार०॥६॥ समस्तां सुरांमाजि तूं जाण च्या म्हणोनीच तू श्रेष्ठ त्या नाम सूर्या ।। दुजा देव तो दाखवी स्वप्रकाशीं। नमस्कार॥७॥ महामोह तो अंधकारासि नाशी । प्रभा शुद्ध सत्त्वाचि अज्ञान नाशी। अनाथां कृपा जो करी नित्य ऐसी। नमस्कार० ॥८॥ कृपा ज्यावरी होय त्या भास्कराची । न चाहूं शके शत्रु त्याला विरिची ॥ उभ्या राहती सिद्धि होऊनि दासी। नमस्कार०९।। फळे चंदने आणि पुष्पेंकरोनी। पुजावें बरें एकनिष्ठा धरोनी।। मनीं इच्छिलें पाविजे त्या सुखासी। नमस्कार० ॥१०॥ नमस्कार साष्टांग बापा स्वभावें। करोनी तया भास्कर लागी घ्यावें ॥ दरिदें सहस्रादि जो क्लेश नाशी ॥ नमस्कार० ॥११ ॥ वरी सूर्य आदित्य मित्रादि भानू। विवस्वान इत्यादिही पादरेणू ॥ सदा वांच्छिती पूज्य ते शंकराची। नमस्कार०॥१२॥