|| सूर्याची
आरती ||
नारायण
चतुराक्षर वेदीं जो स्तविला ।
येतां
उदया भास्कर रजनीस्तव सरला ॥
रविमंडळ
शशिमंडळ भूमंडळ जाहला ।
त्रिकाळ
संध्या अर्घ्ये सवित्याला ॥ १ ॥
जय
देव जय देव दिनकर दिनबंधू ।
द्विजवरतारक
हारक दुस्तरभवसिंधू ॥ धृ. ॥
सप्तमुखांचा
बाजी रथ गगनी चाले ।
रविरथ
सुंदर उदया सहस्त्रकर आलें ॥
त्रिभुवनिं
प्रकाश पडतां दैत्य लया गेले ।
तो
श्री दिनकर आत्मा तेजे जन चाले ॥ २ ॥
सर्वांत्मक
तूं जे तेजा तेजो गुणराशी ।
दिनकर
अघभय हारक तारक सर्वाशी ॥
गंधाक्षत
आरक्त कुसुमे प्रिय ज्यासी ।
अपूप
घृत पय पायस अर्पिती यज्ञासी ॥ जय. ॥ ३ ॥
त्रिभुवनि
फेरे फिरतां अस्तोदय होसीं ।
रजनी
दिनकर सकळां यावे उदयासी ॥
तटस्थ
राहती कर्मे सुरनर उपवासी ।
तुझीयावांचुनि
मुक्ति न घडे यज्ञासी ॥ ४ ॥
त्रिकाळ
संध्या अर्घ्ये देती सूर्याला ।
द्विजकुळगुरु
जों भास्कर आराधिती त्याला ॥
करितां
भक्तीभावे द्वादश नामांला ।
दामोदर
जोडुनि कर शरणागत त्याला ॥ ५ ॥