श्री दत्तबावनी

श्री दत्तबावनी

जय योगीश्वर दत्त दयाळ ॥
तूच एक जगती प्रतिपाळ ॥

 अत्रनुसये करूनि निमित्त ॥
 प्रगटसि जगतास्तव निश्चित ॥

 ब्रम्हाSच्युत शंकर अवतार ॥

शरणांगतासि तू आधार ॥

 अंतर्यामी ब्रम्ह स्वरूप ॥
 बाह्य गुरू नररूप सुरूप ॥

 काखिं अन्नपूर्णा झोळी ।।
 शांति कमंडलु करकमळी ॥

 कुठे षड्भुजा कोठें चार ॥
 अनंत बाहू तू निर्धार ॥

 आलो चरणी बाळ अजाण ॥
 दिगंबरा ,उठ जाई प्राण ॥

 ऐकुनि अर्जुन- भक्ती- साद ॥
 प्रसन्न झाला तू साक्षात ॥

 दिधली ऋद्धि सिद्धी अपार ॥
 अंती मोक्ष महापद सार ॥

 केला का तू आज विलंब ॥
 तुजविण मजला ना आलंब ॥

 विष्णुशर्म द्विज तारूनिया ॥
 श्राद्धिं जेविला प्रेममया ॥

 जंभे देवा त्रासविले ॥
 कृपामृते त्वा हांसविले ॥

 पसरी माया दितिसुत मूर्त ॥
 इंद्रा करवी वधिला तूर्त ॥

 ऐसी लीला जी जी शर्व ॥
 केली ,वर्णील कैसी सर्व ॥

 घेई आयु सुतार्थी नाम ॥
 केला त्याते तू निष्काम ॥

 बोधियले यदु परशुराम ॥
 साध्य देव प्रल्हाद अकाम ॥

 ऐसी ही तव कृपा अगाध ॥
 कां न ऐकशी माझी साद ? ॥

 धांव अनंता पाही न अंत ॥
 न करी मध्येच शिशुचा अंत ॥

 पाहुनि द्विज पत्नीकृत स्नेह ॥
 झाला सुत तू नि:संदेह ॥

 स्मर्तृगामी कलितार कृपाळ ॥
 जडमुढ रजका तारी दयाळ ॥

 पोटशुळी द्विज तारियला ॥
 ब्राम्हण श्रेष्ठी उद्धरिला ॥

 सहाय का ना दे अजरा ? ॥
 प्रसन्न नयने देख जरा ॥

 वृक्ष शुष्क तू पल्लविला ॥
 उदास मजविषयी झाला ॥

 वंध्या स्त्रीची सुत स्वप्ने ॥
 फळली झाली गृहरत्ने ॥

 निरसुनी विप्रतनूचे कोड ॥
 पुरवी त्याच्या मनिंचे कोड ॥

 दोहविली वंध्या महिषी ॥
 ब्राम्हण दारिद्र्या हरिसी ॥

 घेवडा भक्षुनि प्रसन्न क्षेम ॥
 दिधला सुवर्ण घट सप्रेम ॥

 ब्राम्हण स्त्रीचा मृत भ्रतार ॥
 केला सजीव , तू आधार ॥

 पिशाच्च पिडा केली दूर ॥
 विप्रपुत्र उठविला शूर ॥

 अंत्यज हस्ते विप्रमदास ॥
 हरूनी रक्षिले त्रिविक्रमास ॥

 तंतुक भक्ता क्षणांत एक ॥
 दर्शन दिधले शैली नेक ॥

 एकच वेळी अष्टस्वरूप ॥
 झाला अससी , पुन्हा अरूप ॥

 तोषविले निज भक्त सुजात ॥
 दाखवुनि प्रचिती साक्षात ॥

 हरला यवन नृपाचा कोड ॥
 समता ममता तुजला गोड ॥

 राम-कन्हैया रूपधरा ॥
 केल्या लीला दिगंबरा ॥

 शिला तारिल्या , गणिका , व्याध ॥
 पशुपक्षी तुज देती साद ॥

 अधमा तारक तव शुभ नाम ॥
 गाता किती न होती काम ॥

 आधि -व्याधि -उपाधि -गर्व ॥
 टळती भावे भजता सर्व ॥

 मूठ मंत्र नच लागे जाण ॥
 पावे नर स्मरणे निर्वाण ॥

 डाकिण ,शाकिण , महिषासूर ॥
 भूतें ,पिशाच्चे ,झिंद असूर ॥

 पळती मुष्टी आवळुनी ॥
 धून -प्रार्थना -परिसोनी ॥

 करूनि धूप गाइल नेमे ॥
 दत्तबावनी जो प्रेमे ॥

 साधे त्याला इह परलोक ॥
 मनी तयाच्या उरे न शोक ॥

 राहिल सिद्धी दासीपरी ॥
 दैन्य आपदा पळत दुरी ॥

 नेमे बावन गुरूवारी ॥
 प्रेंमे बावन पाठ करी ॥

 यथावकाशे स्मरी सुधी ॥
 यम न दंडे त्यास कधी ॥

 अनेक रूपी हाच अभंग ॥
 भजता नडे न मायारंग ॥

 सहस्र नामे वेष अनेक ॥
 दत्त दिगंबर अंती एक ॥

 वंदन तुजला वारंवार ॥
 वेद श्वास हें तव निर्धार ॥

 थकला वर्णन करतां शेष ॥
 कोण रंक मी बहुकृत वेष ॥

 अनुभवतृप्तीचे उद्गार ॥
 ऐकुनी हंसता खाइल मार ॥

 तपसि तत्वमसी हा देव ॥
 बोला जयजय श्री गुरूदेव ॥

 श्री रंग अवधूत रचित  नागेश्वर नाथ